ในเดือนธันวาคมของแต่ละปีที่หมู่บ้านกลุ่มชาติพันธุ์ Puyuma ที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศไต้หวันจะมีงานเฉลิมฉลองพิธีทางศาสนา เรียกว่า Mangayaw พิธีนี้จัดขึ้นเพื่อยืนยันความเป็นเอกภาพทางสังคมและการมีส่วนร่วมของ ประชาชนในหมู่บ้าน เป็นพิธีกรรมของสังคมโดยรวม พิธีทางศาสนาจัดอย่างต่อเนื่องโดยมีถึงแปดพิธีกรรมด้วยกันในช่วงเวลาสิบวัน โดยในวันแรกของงานผู้คนจะมาช่วยกันซ่อมแซมที่พัก ซุ้มประตูของสถานที่ในหมู่บ้านเพื่อความบริสุทธิ์ มีการอันเชิญผีหรือสิ่งศักสิทธิ์ที่เป็นผู้ปกครองหมู่บ้าน มีการจัดเตรียมข้าวปลาอาหารและ ในพิธีกรรมมีการจัดเตรียมเครื่องมือที่เปรียบเสมือนการล่าไว้รอบๆหมู่บ้าน เพื่อต้อนรับการกลับมาของพวกเขา พิธีจบลงด้วยการเต้นรำ และหลังจากงานเลี้ยงที่จัดขึ้นก็เหมือนกับสิ้นทุกข์และเป็นการอุทิศให้ บรรพบุรุษ

ชีวิตประจำวันในหมู่บ้านชาวประเทศเนปาล

Daily life in a Nepalese village.

เป็นเรื่องราวของสาธารณรัฐเยเมนอาหรับ, ผู้คนและกิจกรรมวันต่อวันของพวกเขาได้ค้นพบว่าเมื่อได้เดินทางผ่านไปพบเห็น

The Yemen Arab Republic, its people and their day-to-day activities, as discovered on a tour through town and country.

ภาพยนตร์เรื่องถ่ายทำในช่วงฤดูร้อน ปี 1960 โดยนักสังคมวิทยา Edgar Morin และ ethnographer ชื่อ Jean Rouch, โดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นภาพยนตร์สารคดีที่นำเสนอความจริง แต่นำเสนอเนื้อหาในเชิงนวนิยาย ถ่ายทำโดยใช้ฟิล์มขนาด 16 มม. ด้วยกล้องแบบมือถือ ซึ่งถือว่าเป็นการบุกเบิกการถ่ายภาพยนตร์ที่ได้เห็นความงดงามของชีวิตจริง ได้ถึงการแสดงออก ด้วยการพูดคุยโดยตรงเกี่ยวกับประสบการณ์และความภาคภูมิใจอย่างยิ่งยวด หรือได้เห็นความคิดเห็นเกี่ยวเรื่องของความสุข และการที่ไม่มีความสุขจากคำตอบจริงของผู้คนที่ถูกสอบถาม

ภาพยนตร์สารคดีเรื่องนี้ถ่ายทำในระหว่างการทำวิจัยภาคสนามทางด้าน มานุษยวิทยา ภาพยนตร์นำเสนอเรื่องราวของบุคคลที่เป็นตัวละครเอกจำนวน 3 คนในประเทศอินเดีย คนแรก Mala ช่างทอผ้าสาวที่อาศัยร่วมกับพี่น้องเก้าคนในห้องๆเดียวในบ้านกับวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ประจำ คนที่ 2 Santa Cruz ซึ่งเคยเป็นนายหน้าขายปลาแต่ปัจจุบันเป็นหมอพื้นบ้านรักษาคนทั่วไป และคนที่ 3 Muthiah ช่างภาพวิดีโองานแต่งงาน ทั้งหมดอาศัยอยู่ในเมือง Nagercoil, เมืองทางตอนใต้ของอินเดีย โดยจุดมุ่งหมายของวิดีโอเรื่องนี้ต้องการนำเสนอเรื่องราวของบุคคลที่มีความ เป็นอยู่หลากหลายแตกต่างแต่ละอาชีพ แต่ความรู้ของพวกเขาแต่ละคนช่วยเยียวยากลุ่มคน บุคคลที่อาจมีความเจ็บป่วย หรือเป็นอยู่ที่แตกต่างกันในโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงนี้ ตัวละครเอกเหล่านี้จึงออกมาแสดงซึ่งความสามารถและบทบาทของเขาให้เห็น

Patrice Fava ซึ่งเป็นนักมานุษยวิทยาและเป็นผู้สร้างภาพยนตร์เองด้วย ได้เดินทางไปยังชนบทของประเทศจีนที่ซึ่งยังคงมีประเพณีส่วนใหญ่สืบทอดมาจาก ลัทธิเต๋าซึ่งมีอิทธิพลต่อชีวิตความเป็นอยู่ ซึ่งอธิบายให้เห็นถึงชีวิตสบายๆในพุทธศาสนาและลัทธิเต๋าในแถบเทือกเขา Huangshan ยังคงใช้ดำเนินชีวิตด้วยการเก็บเกี่ยวข้าวสาลีซึ่งแบบแผนการดำเนินชีวิต เหมือนย้อนกลับไปยังศตวรรษที่สิบสี่ ยังมีการแสดงหุ่นกระบอกโบราณ การประดิษฐ์ตัวอักษรของบทกวี การทำก๋วยเตี๋ยวงดงาม งานเทศกาลของครีษมายันมีการแข่งเรือและกลอนสดร้องเพลงแข่งขันในจังหวัดที่หู หนาน การทำประมง การวาดภาพวาด ตลาดที่ใหญ่ที่สุดสำหรับยาในเมืองเฉิงตู ตลาดนกในกรุงปักกิ่ง ศิลปะการต่อสู้ต่างๆที่เราเห็นในตอนเช้าในสวนสาธารณะและถนนของเซี่ยงไฮ้

Nina Davenport เปลี่ยนมุมมองของบันทึกการเดินทาง ให้มาจากภายใน เธอพาเราไปยังประเทศอินเดีย และปล่อยเราไว้ที่นั่น ปล่อยให้เราเชื่อในสิ่งที่เราเห็นจากสายตาของเธอ ภาพยนตร์ของเธอจำลองประสบการณ์การเป็นนักเดินทาง และพวกถ้ำมอง โดยไม่จำเป็นต้องเข้าใจความหมายของสิ่งที่เห็นเสมอไป

Nina Davenport turns the conventions of the travelogue inside out. She takes us to India and abandons us there, leaving us to believe what we see through her eyes. Her movie replicates the experience of being a traveller and thus a voyeur, of taking in sights without necessarily understanding their meaning.

ข้าวจะถูกนำไปใส่ในครกกระเดื่องไม้ และใช้เวลาพักใหญ่ในการตำ จากนั้นข้าวที่กะเทาะเปลือกแล้วจะนำมาฝัดเปลือกข้าวออก และนำตำอีกครั้งหนึ่ง ในตอนท้าย จะเปลี่ยนตัวสากขนาดใหญ่มากขึ้นในการตำ

Rice is put on the wooden mortar of a stamping-mill and then stamped for a while. The roughly husked rice is now winnowed and then stamped again after the pestle of the stamping-mill has been replaced by another a lager diameter.

ลูกสะบ้าห้าถึงหกลูกวางเรียงอยู่บนผืนดิน เด็กน้อยสามคนโยนลูกสะบ้า เป้าหมายของเกมคือ แต่ละฝ่ายต้องตีหินของอีกฝ่ายหนึ่ง ผู้ที่สามารถตีหินได้จำนวนมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ

Five or six stones of the saba fruit are placed in a line on the ground. Three boys throw stones of the same type at them. The object of the game is for each player to knock down as many of the stones are still standing, throwing is done from the other side. This goes on until all stones have been knocked down. The player who has knocked down the largest number of stones is the winner.

ชิ้นไม้หนา ความยาวประมาณ 15 เซนติเมตร และหน้ากว้าง 8 เซนติเมตร ถูกเหลาให้มีปลายแหลม และเพื่อให้ชิ้นงานมีความแข็งแรง ช่างจะใส่ตะปูที่ปลายลูกข่าง ส่วนสายส่งแรงจะทำจากชิ้นไม้เล็กๆและเชือกที่ฟั่นกัน ในการเหวียงลูกข่าง จะต้องใช้เชือกส่งแรงดังกล่าว

A wooden block of about 15 cm length and about 8 cm in diameter is, with a chopping knife, worked up into a conic whipping tip. For strengthening a nail of hard wood is put into its peak. Then a whip is made out of a wooden stick and a twisted cord of fiber. With this whip, the whipping top is set rotating.